مطلبی که قبل از این مطلب نوشتم با عنوان "کودکانی که حسینی نیستند" بود، وبلاگ من با مهر و محبت بسیار دوستان مواجه شد و فحش ها و ناسزاهایی شنیدم، که خب عادت ندارم چنین نظراتی رو بذارم بمونه تو وبلاگم.
البته از دوستی نظری رسیده بود که خب برای خودش شاید قانع کننده بود، من هم جوابشو دادم، امیدوارم که کافی بوده باشه.
خواستم گزارشی از دو سفری که توی هفته قبل داشتم رو بنویسم، دیدم مهر و محبت دوستان خیلی زیاد شامل حالم شده گفتم یه مدت از این مسائل ننویسم.
ولی ای کاش که یا خودمون رو گول نمیزدیم، یا قصد جان دینمون رو نداشتیم.